Przyszli ojcowie: Przygotowanie do rodzicielstwa

Chociaż wielkie zmiany u mamy oczekującej dziecka to rzecz oczywista, ojciec również musi sprostać wielu wyzwaniom w oczekiwaniu na przyjście dziecka na świat. To czas dostosowywania się, kiedy mężczyzna zmienia postrzeganie samego siebie oraz relacje z żoną i pozostałymi dziećmi, robiąc miejsce na kolejnego członka rodziny.

Niektórzy ojcowie zmieniają wizerunek fizyczny, np. zapuszczając brodę; inni podejmują pracę na drugi etat, tak aby mieć pewność, że będą w stanie utrzymać powiększającą się rodzinę. Jeszcze inni remontują dom lub przyjmują nowy projekt. Wszyscy będą pewnie myśleć o własnych ojcach i zastanawiać się, czy będą postępować podobnie, a może inaczej… Większość odczuwa pewien niepokój, chociaż mężczyźni mogą mieć problem z okazaniem tego. Rozbudzone uczucia pozwalają wydobyć w sobie energię do dokonania zmian, wytworzenia się więzi z dzieckiem i stania się dla niego ojcem, którego dziecko potrzebuje. Więc to zamartwianie się ma sens.

Ojciec jest bardzo ważną osobą w życiu dziecka, jeszcze zanim pojawi się ono na świecie. Wielu ojców „bawi się” ze swoimi dziećmi przed urodzeniem, rozmawiając z nimi, śpiewając im albo delikatnie głaszcząc brzuch matki. Jeżeli ojciec jest tak blisko, dziecko rozpozna jego głos po porodzie.

Zaangażowanie ojców objawia się w rozmaitych korzyściach, jakie dziecko czerpie z tego kontaktu. Zarówno chłopcy, jak i dziewczynki są spokojniejsze przy porodzie, mają lepszą samoocenę dorastając i lepiej radzą sobie w szkole, jeżeli ojciec okazuje zaangażowanie.

Tatusiowie to nie mamy (i nawet nie chcielibyśmy, aby tak było!)

Ojcowie często oferują dzieciom taki rodzaj kontaktu, który różni się od relacji z matką. Już w wieku 4 tygodni dziecko w unikalny sposób reaguje na widok ojca. Dziecko pochyla się do przodu, a na jego twarzy maluje się wyraz pełnego entuzjazmu wyczekiwania; brwi unoszą się, buzia otwiera, oczy błyszczą. Dziecko jest gotowe do wspólnej zabawy. Gry, opowiadania, powitania i uśmiechy, którymi dzieli się ojciec i dziecko są wyraźnie odmienne niż w przypadku relacji matek z dziećmi.

Ojcowie i mamy często mają szczególne style rodzicielstwa. Prezentują dziecku odmienne perspektywy na życie i wnoszą inne umiejętności. Oboje zyskują praktyczne doświadczenie, po prostu wykonując zadania w opiece nad dzieckiem na własny sposób, ucząc się na błędach. Każdy rodzic potrzebuje czasu, aby przećwiczyć nowe umiejętności.

Oprócz udziału w zajęciach szkoły rodzenia i czytania, tatusiowie mogą rozważyć odpowiedź na poniższe pytania w ramach mentalnego przygotowania do roli ojca:

• W jaki sposób nawiązujesz kontakt lub uspokajasz dziecko w łonie matki? Jak dziecko reaguje? Czy masz dla niego specjalną piosenkę?

• Jak bardzo chcesz się angażować w fizyczną pielęgnację dziecka? Których zadań związanych z opieką chcesz się podejmować? Kiedy zaczniesz to realizować?

• Jakie zalety swojego ojca chcesz naśladować? Które rzeczy chcesz robić inaczej?

• Czy zmieniłeś swój wygląd? Jakie jest Twoje wyobrażenie dobrego ojca? * Czy dziecko będzie nosić Twoje nazwisko, nosić Twoje ubranka po Tobie, bawić się Twoimi starymi zabawkami? A może chcesz zacząć wszystko od nowa?

Ojcowie oferują dzieciom inny rodzaj kontaktu. Jako ojciec, im więcej się bawisz, uczysz i przebywasz z dzieckiem, tym większa więź tworzy się między Wami.